Początek użytkowania komór hiperbarycznych to
już rok 1668, kiedy to uruchomiono pierwsze takie urządzenie. Początkowo
użytkowano ich w uzdrowiskach do poprawy ogólnego stanu zdrowia pensjonariuszy
takich ośrodków. Następnie zastosowanie
zostało rozszerzone o terapię dla chorych nurków. W 1907 roku wprowadzono
bardzo znaczącą innowację – do komory hiperbarycznej dołączono czysty tlen,
który docelowo stał się środkiem leczniczym.
W 1960 roku udowodnione zostało, że zwierzęta
pozbawione krwinek czerwonych mają szansę przeżycie w warunkach zwiększonego
ciśnienia atmosferycznego. Fenomen tego odkrycia miał swoją podstawę w tym, że
tlen podawany pod ciśnieniem ma doskonałą zdolność rozpuszczania się w osoczu
krwi. W latach 50' przeprowadzona została operacja kardiochirurgiczna przy
zwiększonym ciśnieniu. Przeprowadzano również badania dotyczące działania tlenu
na komórki nowotworowe. Wniosek, był taki, że tlen uwrażliwia komórki
nowotworowe na radioterapię, dzięki czemu jest ona o wiele bardziej skuteczna.
W latach 60, leczenie tlenem zastosowano w terapii zgorzeli gazowej. Od tamtego
momentu do tej pory wciąż poszerza się wachlarz zastosowań tlenoterapia
pod ciśnieniem, tak samo ciągle prowadzone są badania nad działaniem tlenu na
komórki, tkanki, narządy i całe układy.
Istnieją dwa rodzaje komór hiperbarycznych –
pojedyncze i wieloosobowe. W komorze jednoosobowej pacjent jest zanurzony w
całości w czystym tlenie, za to komory wieloosobowe działają jak swojego
rodzaju "statek kosmiczny". Każdy z pasażerów ma na sobie maskę
tlenową, a przebywający w środku personel pilnuje żeby wszystko było w
porządku. W jednoosobowej pacjent leży zanurzony w czystym tlenie, może
obserwować otoczenie przez ściany szklanej komory. Wieloosobowe są bardziej
zamknięte i z reguły pacjenci nie widzą co się dzieje poza komorą. W obu
przypadkach pacjenci mogą porozumiewać się z personelem poza komorą za pomocą
specjalnego mikrofonu. Obecnie pojedyncza komora hiperbaryczna jest
przystosowana dla pacjentów z intensywnej terapii. Dzięki temu uzyskują oni
szybciej sprawność po poważnych schorzeniach, a organizm regeneruje się o wiele
sprawniej niż w normalnych warunkach. Ponad to komora hiperbaryczna gwarantuje
sterylność środowiska, ponieważ drobnoustroje szybko w niej giną ze względu na
zbyt duże "napowietrzenie".
Obecnie terapię tlenem stosuje się w takich
schorzeniach jak autyzm, aizheimer, zespół aspergera, przy gojeniu się ran oraz
uszkodzeń skóry i tkanek. Dobre efekty
daje też leczenie migreny. Coraz więcej osób posiadających gabinety
odnowy biologicznej, inwestuje w takie komory.
